Corruptie en onbegrip
Kennis van de Engelse taal is noodzakelijk voor de Costa-Ricaanse jeugd als ze na hun schooljaren werk willen krijgen. Zonder een basis voorkennis van het Engels kunnen de dorpskinderen niet eens naar de middelbare school. De scholen in de buurt van Nancy’s woonplaats Jaris hebben geen geld om een extra Engelse leraar te betalen. En niemand van het huidige onderwijzend personeel kent genoeg Engels om er les in te kunnen en mogen geven. “Dan geef ik die lessen wel”, zei Nancy.
Attent aangeboden en probleem opgelost, denken wij dan. Maar dat is niet goed gezien. De problemen beginnen pas. Nancy mag van het Costa-Ricaanse ministerie van onderwijs op de basisscholen geen Engelse les geven omdat zij daarvoor niet de benodigde certificaten heeft.
Omdat haar vader op bezoek was, stond er een huurauto voor de deur en hoefde Nancy niet een urenlange busreis te maken. Samen reden ze naar een bureau in het stadje Puriscal om zich in te schrijven voor de opleiding Engelse leraar. Het werd wachten, wachten en nog eens wachten, een hele ochtend en een deel van de middag. Uiteindelijk zei een vriendelijke meneer dat deze opleiding niet gegeven kon worden want er was niemand die deze cursus Engels kon geven. ( Die cursus is overigens van een peil, waarvan Nancy zei: Ik denk dat ik die cursus nog wel zou kunnen geven.)
Nancy informeerde waar de examens hiervoor waren. Dat was in de hoofdstad San José. Dan maar inschrijven voor dat examen. Nadat die ambtenaar in Puriscal daarheen had gebeld, kreeg Nancy de mededeling dat inschrijven niet mogelijk was want er was hiervoor geen examinator. Zij moest nog maar eens terug komen.
Om gek van te worden.
Het gevolg is, dat juf Nancy in Jaris nu nog steeds illegaal bezig is de kinderen van de scholen daar Engels bij te brengen.